Un joyeux réveillon (de tout un peu) ?

Ceci n'est pas une carte de voeux, parce que ce n'est pas encore la carte de voeux que le Lemming a choisie, mais bon, c'est une belle image faite à la main par un homme qui s'appelle Teun Hocks, qui est Néerlandais, mais quand même drôle, enfin je trouve, drôle comme un humour de lemming, enfin, avec quelque chose d'un peu triste et anxieux.

A propos, saviez-vous - on l'a appris aujourd'hui et on vous le restitue tel quel - que pour les Inuit, l'Européen, trop inquiet, trop nerveux, trop instable, est un tukuma, un qui a trop à faire ?

Tout ceci - Tukuma, Teun Hocks et An Pierlé - congrue, mine de rien, à la traduction du Lemming en néerlandais, qu'on est en train de peaufiner avec Johan Dils.

Un petit morceau ?

Ah, en daar, eigenlijk is het lente “daar is de lente, daar is de zon, bijna maar ik denk dat ze weldra zal komen / De phallus Impudicus staat al in bloei / en de blaadjes krijgen bomen”.  En we gaan ervandoor. De sneeuw smelt, dat is als een appèl. Maar tegelijkertijd, voelen we de druk; de vruchtbaarheid is bij ons geen ijdel begrip : opa en oma hebben een appartement voor 2 gebouwd en daar zitten we met zijn 6750... De ingang, dat ging, maar de uitgang, dat is hopeloos. We moeten ervandoor. En we gaan.

- "Niet duwen gasten ! Hierlangs, hier voelen we een opening… Aaah, een beetje frisse lucht". Het is spannend, we maken deel uit van één groot geheel, klaar to go with the flow ! De buren komen ook buiten. Met hun kinderen, hun kleinkinderen ! Ze zijn ook met 6750 ! En de buren van de buren ook en hun buren ook ! Het is een echt leger dat ten strijde trekt. Een leger lemmingen, het is geboren ! Jezus Maria. We zijn in een lemmingjaar ! Onze klieren krioelen in chaos. Onze hormonen springen ons in het gezicht.

- "Niet duwen dedju !"

- "Hey stoere, zoekt ge me ?"

Dus, we zetten ons recht op onze achterste poten, we steunen op ons staartje en schling, onze klauw haalt uit, een aanval als  een knipmes uit West Side Story, maar hier hebben we geen plaats om te vechten, dus we worden verder geduwd, we stappen, we lopen, we weten niet waarheen, maar we gaan.

- "Papa, papa, ik wil daar niet naartoe, ik" !

- "Zwijg" !

- "Ik was liever in de tunnel gebleven papa" !

- "Ouh, ambetanterik" !

- "Papa, is het nog ver" ?

- "Ge gaat ze toch nog voelen" !? 

(Hij stopt om zijn dorst te lessen.)  

In 1964, op Point Barrow, waren lemmingen over een afstand van 125 mijl, en ze liepen. 125 Mijl, 200 kilometer. 200.000 meter, 20.000.000 centimeter gedeeld door laat ons zeggen 10 centimeter per lemming, dat maakt ... 2.000.000 lemmingen, minimum. 2 miljoen lemmingen op 200 kilometer. Van Luik tot Oostende. Heel de E40 vol met lemmingen.

On se demande bien ce que ça va donner à l'oral.


PS : ah oui, vous rappeler aussi qu'on joue la Causerie le 31 décembre au Bozar. 

(en français).